Fietsen in de zon is natuurlijk lekker, maar niet zonder risico’s. Voordat je het weet, ben je verbrand. Gelukkig biedt titaandioxide bescherming.
De Tour de France is de zwaarste sportwedstrijd ter wereld, zeggen ze. Elk jaar in juli gaan 200 van de beste wielrenners ter wereld over een afstand van 3000 kilometer de strijd om de gele trui met elkaar aan. En alsof die afstand nog niet genoeg is, zijn er ook nog de bergen die de renners moeten doorkruisen.
In de Pyreneeën en Alpen gaat het vaak steil omhoog. Op sommige dagen moeten de renners wel 5000 meter klimmen. En daarbij kan het zonnetje aardig schijnen. De afgelopen jaren zijn er tijdens de Tour temperaturen gemeten van boven de 50 °C. In 2003 was het zelfs zo warm dat het asfalt begon te smelten, waardoor Joseba Beloki slipte en zijn been, elleboog en pols brak.
De enorme afstand, het steile klimmen en de zon, zijn drie factoren om rekening mee te houden. Gelukkig is er titaandioxide…
Fietsen voor de overwinning
“In 2017 fietste Team Sky in Castelli-fietskleding met daarin titaandioxide naar hun vijfde Tour de France-overwinning in zes jaar tijd”, vertelt Richard Mardle, brand director bij Saddleback, een bekende keten van fietsenwinkels die in Groot-Brittannië het Italiaanse merk Castelli verkoopt.
“We hebben de traditionele zwarte trui en broek vervangen door een witte versie waarin titaandioxide is gebruikt om bescherming te bieden tegen de zon. We hebben er veel aan gehad in het vlakke noorden van Frankrijk, en zeker in de bergen.”
De wielrenners fietsen vaak meer dan zes uur in de volle zon. Zonnebrand of een zonnesteek is dan niet ondenkbaar. Zeker in de bergen is de blootstelling aan uv-straling groot: voor elke 1000 meter stijging neemt de hoeveelheid uv-straling met circa 10% toe. Tijdens de zeventiende etappe van de Tour van 2017 hadden we de hoogste piek in de vorm van de 2645 meter hoge Col du Galibier, met 25% meer uv-straling dan op zeeniveau.
Bij zware inspanning kan dit leiden tot uitputting, een gevoel van zwakte en wat wielrenners ‘de man met de hamer’ noemen (de glucosespiegel in het bloed is dan zo ver gedaald dat je je licht in het hoofd voelt). Verder lopen wielrenners het gevaar te verbranden door een teveel aan uv-straling, een bekende oorzaak van huidkanker.
“De reflecterende eigenschappen van titaandioxide hebben hun nut wel bewezen”, vervolgt Mardle. “Om te presteren in de hitte hebben wielrenners lichte, ademende kleding nodig, zodat de lichaamstemperatuur goed kan worden geregeld. Maar hoe dunner en lichter het shirt wordt, hoe minder bescherming tegen uv-straling. Natuurlijk kan zonnebrandolie helpen, maar die verdwijnt bij het zweten.”
Castelli heeft in samenwerking met zijn toeleveranciers het belangrijkste actieve ingrediënt van zonnebrandolie genomen, titaandioxide, en deze stof in twee verschillende vormen gebruikt in zijn fietskleding voor de bergen.
“Ze weven nanogaren in de polyesterstof van de fietsbroek en ze dompelen de kleding onder in een speciaal verfbad, wat zorgt voor een tweede laag van bescherming tegen de zon”, zo vertelt Mardle.
Ook voor recreatie
Tour-winnaar Chris Froome weet er dus alles van, maar je beschermen tegen de zon is niet alleen iets voor beroepsrenners. “Wij gebruiken teams als Sky om producten te testen en aan te passen”, legt Mardle uit. “Daarna brengen we de producten wereldwijd uit, voor alle wielrenners.”
Fietskleding met titaandioxide, zoals de Castelli Inferno fietsbroeken en het Climber’s 2.0 wielershirt, is nog belangrijker voor de miljoenen mensen die voor hun plezier op de fiets stappen. De profs halen gemiddeld meer dan 40 km/uur tijdens een etappe, recreatieve wielrenners doen diezelfde afstand maar half zo snel en doen er dus veel langer over.
Dit is bijvoorbeeld het geval tijdens L’Étape du Tour, waarbij duizenden recreatieve renners een bepaalde touretappe een dag vóór de beroepsrenners afleggen. In 2017 koos de organisatie voor de 178 kilometer lange route van Briançon naar Izoard, met daarin een slotklim van 14,7 kilometer. De Fransman Warren Barguil won deze touretappe in 4 uur, 40 minuten en 33 seconden. Bij de amateurversie 24 uur eerder kwam de eerste renner na 13 uur, 2 minuten en 32 seconden aan op de Col d’Izoard en deed er daarmee dus bijna drie keer zo lang over. De kans op schade door uv-straling is dus significant groter.
“Recreatieve wielrenners zitten langer op de fiets en hebben dus extra baat bij een ademend, open shirt”, voegt Mardle toe. “Gelukkig is dat perfect mogelijk dankzij de uv-reflecterende eigenschappen van titaandioxide.”
Mooie toekomst
In 2018 kan Chris Froome voor de vijfde keer de Tour de France winnen, een prestatie waarin slechts vier andere renners hem hebben voorgingen. Maar hoe ziet de toekomst voor titaandioxide eruit in de wereld van het wielrennen?
“Wat het ontwikkelen van nieuwe stoffen betreft willen we titaandioxide gaan toepassen in meer collecties”, besluit Mardle. “In de Castelli-collectie heeft titaandioxide een concrete gezondheids- en prestatieverbeterende werking… en daar kunnen wielrenners over de hele wereld alleen maar blij mee zijn.”
